1 Mayıs Emek ve Dayanışma Günü

1 Mayıs Anadolu kültüründe doğanın canlanması diye de adlandırılan ve eski deyimiyle Bahar Bayramı yapılan bir gündü. En azından bizim çocukluk dönemlerimizde böyleydi. 

-İşte bahar demek değişim demek. Ancak, insanlarda gerekmedikçe fazla da değişim olmasın. Zaten değişebilmek için bir neden de bulamıyorum. Hatta insanlar kolay kolay da değişmemelidir, sadece fikirleri gelişmelidir, diye düşünüyorum. Gereksinimler hariç tabi ki! Örneğin, kendimizi günün gereklerine uyarlamak, teknolojik değişimlere ayak uydurmak gibi.

-Benim için en büyük işçilik Anadolu’daki işçiliktir. Toprakla haşır neşir olmaktır. Üretmektir. Ürettiğinden topluma bir şeyler sunabilmektir. O Anadolu kadınının nasırlı elleridir. O emeğin karşılığı hiçbir zaman verilmemiştir. Verilemez de.

-Benim için işçilik sağlık üretmektir. İnsanların yaşamlarını kolaylaştırmaktır. Onlar için emek sarf etmektir. En zor anlarında yanlarında olabilmektir. Haklarını alamasalar bile koşulsuz hizmet üretebilmektir.

-Benim için işçilik eğitimciliktir. Bilgi üretmektir. Ürettiğin bilgiyi birilerine transfer etmektir. O bilgilerle o gençliği geleceğe hazırlamaktır.

-Benim için işçilik adalet üretmektir. Hakkaniyetli ve adil olmaktır. Verdiğin kararların tartışılmamasıdır. İnsanlar bu kararlarla huzur bulmalıdırlar.

-Benim için işçilik, içeride ve dışarıda güven üretmektir. Halkın mal ve can güvenliğini sağlamaktır. Güvenlik üretirken insanların ürkmemesi, yılmaması, korkmaması gerekmektir.

-Benim için işçilik, insanların barınma, giyinme, yaşama gibi doğal gereksinimlerine katkı sağlamak demektir. Onlara güvenli yerler tesis edebilmektir. 

-Benim için işçilik, hak aramaktır. Yaşamak için mücadele etmektir. 1886’da… 1977’de hak alma mücadelesi verenlerin, bayram günlerini kutlayanların anılmasıdır. 

1 Mayıs’ın başka bir anlamı daha var. O da yine insanların sosyal yaşamlarına etki eden, emekçinin, işçinin, çalışanın dayanışma içerisinde olması gereken bir gündür. Bunun tarihsel süreci çok eskilere dayanır.1856 yılında Avusturalya’da başlayan işçi hareketi,1886 yılında Amerika’da devam eden işçinin çalışma koşullarının iyileştirilmesi hareketi gibi. 1889’da İkinci Enternasyonel’ de alınan kararla;1 Mayıs tüm dünyada BİRLİK, MÜCADELE VE DAYANIŞMA GÜNÜ olarak yaşamlarımıza girmiştir.

Osmanlı Devleti zamanında, 1 Mayıs 1911’de Selanik’te, sonrasında da İstanbul’da 1 Mayıs 1912 yılında kutlanmıştır. Bugün, yani 1 Mayıs 1923 yılında ise, İŞÇİ BAYRAMI olarak yaşamımıza girmiştir. 1935 yılında ise, Bahar ve Çiçek Bayramı olarak adlandırıldı. Ve 1 Mayıs 1977 yılında Taksim Meydanı’nda yapılan 1 Mayıs kutlamaları sırasında, katılımcıların üzerine açılan ateş ve kanlı bir katliam sonrasında yasaklamalar geldi. 1980 askeri darbesi, gelişen işçi hareketine de ayrıca bir darbe oldu ve 1 Mayıs 1981’de resmi bayram olmaktan çıkarıldı. 

Daha sonraki süreçlerde ise, işçi kesimi mücadelesini sürdürdü ve 2009 yılında TBMM’ de resmi bayram olarak kabul edildi.

İşte bu kadar önemli ve yaşamsal konuları içeren bir günün anlamı küçük olabilir mi?

Bugünü dünya kutluyor. 

Bugün, doğanın canlanma günü.

Bugün, işçi/emekçi hareketinin mücadele günü.

Bugün, emek sarf eden her insanın ve her toplumun ekonomik getiri günü.

Her ne nedenle olursa olsun, 1 Mayıs günü tek bir işçinin bile çalışıyor ya da çalıştırılıyor olması, emeğin gaspıdır ve bugünün anlamsız hale getirilmesidir diye düşünüyorum.

Bugün, işçinin, memurun, emeklinin, çalışanın, çalışmayanın birlik ve dayanışma günü. Zaten yeryüzünde var olup ta çalışmayan insan var mıdır ki?

Bugün, bayram günü.

Yaşasın 1 Mayıslar! 

Yaşasın Emeğin, dayanışmanın gücü!

Tüm dünya insanlarının 1 Mayıs Bayramı, bugün doğmuş olan tüm insanların ve benim doğum günüm kutlu olsun!