Bayram Kokusu

Her bayram geldiğinde, yaşlı ya da genç çoğumuzun aklına hep eski bayramlar gelir. "Ahh. Nerde eski bayramlar!" diye iç çeker, o günlere duyulan özlemle hayıflanırız. Eski bayramlar deyince doğal olarak aklıma çocukluğumun bayramları gelir. Birkaç gün öncesinden yapılmaya başlanan hummalı hazırlıklar, bayram temizlikleri, eve bayram için yapılacak yenilikler,  eve gelecek misafirleri en iyi şekilde ağırlamak için hazırlıklar.

O zamanlar, "Aman kimse gelmeden evden kaçalım." düşüncesi henüz keşfedilmemişti. Bayramlık kıyafetler için saatlerce gezilen çarşı pazarlar, özellikle çocuklar için çok farklı anlam ifade ederdi ve arefe günleri annem; "Hadi bakalım, arefe suyuna! Banyo yapmak için banyoya" derdi

Bayram için en temiz şekilde hazırlanırdık. Akşam olunca, herkes yatınca, gizlice kalkar, kendimin bayram kıyafetlerini çorabıma kadar  başucuma asardım. Bayram sabahı güneş doğarken kalkıp, bu güzelliği seyrederdim.
 

Bayramların kendine has bir kokusu vardır, ya da bana öyle gelirdi, bu kokuyu içime çekerdim. Küskünlerin barıştığı, akrabaların daha sıkı kucaklaştığı, uzak yolların yakınlaştığı bayram artık gelmiş olurdu. Büyükler bayram namazına giderdi annem de babam gelmeden eve çeki-düzen verip, kahvaltı hazırlamaya koyulurdu. Biz çocuklar için en eğlenceli kısım ise, bayramlıklarımızı giyip, babamı namaz dönüşü kapıda bayramlaşmak için (ve de bayram harçlığı koparmak için) beklemek olurdu. Babam geldiğinde evde bir curcuna, bir heyecan havası başlardı. Önce bayramlaşırdık, sonra hep beraber bayram sofrasına otururduk.

Aile büyüklerimiz, anneanneler, babaanneler, dedeler,  aile büyüğü kimse önce ona gidilirdi. Gidilen o evde onlarca kuzen biraraya gelirdik O anların da kendine özel kokuları vardı. Biriken harçlıklar, çocuksu hayal gücümüzü, paramızın çok üstüne taşırdı.

Bir de mezarlık ziyaretleri vardı, büyükler toplanıp mezarlık ziyaretine giderdi bizde eşlik eder beraber giderdik koşa oynaya

Eve gelen misafirler evin en güzel köşesinde ağırlanırdı . Şimdi ise bu güzel köşeler gösterilmesi gereken, ama asla kullanılmaması gereken yasaklı bir bölge gibi evin en geniş köşesini işgâl ediyor. Zorunlu ziyâretlerin hâricinde -ki artık çoğu kimse için böyle bir kavram yok- herkes, bu bayram nereye kaçsak hesabı yapıyor.

Eskiyi andıkça, her ne kadar yüreğim sızlasa da, içimde hâlâ umut var; çünkü ne kadar azalmaya başlarsa başlasın; hâlâ benim gibi düşünen pek çok insan olduğunu biliyorum. Üzerimizden şu ölü toprağını silkeleyelim, insanı insan yapan değerlerimize sahip çıkalım.

Birbirimize yaklaşalım, biliyorum bu bayram biraz sıkıntılı bulaşıcı hastalığın vermiş olduğu sıkıntılı günlerden geçiyoruz bu bayram Kısıtlı da olsa eski bayramlar gibi değil teknoloji ilerledi görüşmek konuşmak için bir çok imkan mevcut bu imkanları en iyi şekilde değerlendirerek uzakları yakın edebilir görüşmelerimizi en iyi şekilde yaparak bayramlarımızı neşeli hale getirebiliriz HEM BELKİ O ZAMAN BAYRAMLAR, ESKİSİ GİBİ KOKAR; HEM BİZİM, HEM DE ÇOCUKLARIMIZ İÇİN. Hayırlı bayramlar.