İnsanlığın Siyasette Vücut Bulmuş Hali Saffet Kaya...

1997 yılının Kasım ayı, Ankara’nın ayazında trenden inen yüzlerce çocuk istasyonu doldurmuştuk. Üstümüzde İstanbul’da yoğun geçen haftanın yorgunluğu, içimizde ailemize,memleketimize duyduğumuz özlem... Ancak hepsinden öte Ata’mızın huzuruna çıkacak ve ardından Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne gidecek olmanın verdiği gurur ve heyecan vardı. Türkiye’nin kurulan ilk Çocuk Meclisi’nin ilk çocuk milletvekilleriydik ve Ardahan’ımızı temsilen Elif arkadaşımla birlikte katılmıştık. İlk defa ailemden ayrı kalmış, ilk defa böyle güzel bir proje içinde yer almıştım. Türkiye’nin sorunlarını çocuk gözüyle ele almış ve Meclis’e giderek, fikirlerimizi yüksek sesle dile getirecektik.
Saat epey ilerlemiş Ata’mıza sevgilerimizi sunmuş, Meclis’te Sayın Cumhurbaşkanımız Suleyman Demirel ve Milletvekilleri ile bir araya gelmiştik. Sonunda bir haftadır birlikte olduğumuz Türkiye’nin dört bir yanından gelen arkadaşlarımızdan ayrılma zamanı gelmişti. Çocuğuz, üstümüze yeni bir hüzün çökmüştü, hiç bilmediğimiz ama hayatımızın sonuna kadar defalarca tadacağımız bir hüzün... Kısa zaman içinde tanışıp, dost olduktan sonra ayrılırken bir ömür yüreğimizde taşıyacağımız, hatırladıkça bizi tebessüm ettirecek güzel arkadaşlıkların hüznü. Eski günleri düşünürken acılarımızı gülerek, sevinçlerimizi de ağlayarak anmamızın bir sebebi olmalıydı ama, biz çocuk aklımızla daha bunu anlayamıyorduk.
Zamanla otele gelen giden azaldı, ortam tenhalaştı . Biz lobide birini bekliyorduk ama Elif ve ben henüz kimi beklediğimizi bilmiyorduk. Bir süre sonra lobiye heybetli, karizmatik, sımsıcak biri girdi. Yanında takım elbiseli danışmanları, ekibi içinde güven veren duruşuyla hemen seçiliyordu. Biz O’nu beklediğimizi bilmiyorduk ama içeri girdiğinde, bize şevkatle yaklaşmasından bizim için geldiğini anlamıştık. Hemen Elif ve Benim ellerimizi büyük insanlarmışız gibi sıktı. Yaşlarımızı, okullarımızı, hangi dersleri sevdiğimizi sordu. İlgisi bir baba şevkatindeydi, biz de sorulara hızlıca cevaplar verdik. Çok sevmiştik, hemen ısınmıştık ancak hala kim olduğunu bilmiyorduk. Soruların ardından bize kendini tanıttı. Ardahan Milletvekilimiz Sayın Saffet Kaya’ydı karşımızdaki heybetli adam. Küçücük yaşımda daha önce milletvekili görmemiştim ancak bir milletvekilinin bu kadar sıcak, mütevazi ve içten olacağını, bizlere çocuktan çok bir büyük insan gibi muamele edeceğini asla hayal edemezdim. Milletvekilleri çok büyük, ulaşılamaz insanlardı çocuk aklımızda. İşleri çoktu, asla hemşehrisi olan 2 küçük çocuğu almak için bizzat gelemezdi. Sayın Vekilimiz Saffet Kaya’yı tanıyana kadar milletvekilleri hakkında böyle düşünürdüm. Hala da bu düşüncemi yıkabilmiş başka vekil tanıdığımı söyleyemem.
Hep beraber otelden ayrıldık. Bizi kendi arabasına almış, yol boyunca bizimle sohbet etmişti. Üzerimizde ne yorgunluk, ne aile, ne memleket özlemi kalmıştı. Gurbet elde, kendimizi evimizde hissettiren Vekilimiz vardı yanımızda. Arabalar durdu, biraz bekledikten sonra kapılar açıldı. Ankara’nın soğuk akşamına yeniden kavuştuk. Arabalardan inildi, bir eve gelmiştik. Biz bu gece burada kalacağız, işte yine o hüzün... Yeni tanıştık, bir baba şevkatinde birbirimize alıştık ancak ayrılık vakti geldi diye düşünürken, buranın Sayın Vekilimizin ailesi ile birlikte yaşadığı evi olduğunu öğrendik. Bu nasıl bir misafirperverlik, nasıl bir memleket sevdasıydı. Bizi, 2 küçük hemşehrisini bizzat evinde ağırlayacaktı.
O gece bize verilen bu değerden dolayı ikimizin de gözüne uyku girmedi. Sabah olup da ayrılık vakti geldiğinde, o hafta yaşadığımız tüm ayrılıklardan daha zor bir ayrılık olacağını biliyorduk. Değerli ailesi ile birlikte bizi evimizde hissettirmişlerdi. Çocuk halimizle ancak ailemizden görebileceğimiz bir saygı ve değer görmüştük Sayın Vekilimizin yanında ve artık bitmiş, ayrılık vakti gelmişti. Uzun zaman sonra yeniden karşılacağımıza emin olarak ayrıldık...
O günden sonra Sayın Vekilimiz Saffet Kaya, benim için insanlığın siyasette vücut bulmuş hali oldu. Kendisi ile ilgili her haberde gurur duydum, memleketim için sevindim, çocukken bize verdiği değer ve bir siyasetçinin milletinden asla kopmaması gerektiği dersi geldi aklıma. Yıllar sonra Ankara’da yaşadığım dönemde, babamla birlikte ziyaret etmek istedik kendisini. Hemen kabul olundu ziyaretimiz ve yıllar önce ayrıldığımıza üzüldüğüm Sayın Vekilimle yeniden karşı karşıya geldik. Odası o kadar kalabalık, O’nu seven insanlarla doluydu ki yükselen enerji insana mutluluk veriyordu. Anlatsam inanamayacağınız bir çok iyiliğini o gün başkalarının ağzından duyduk ki, bu olanlar ne bir gazetede yazmış ne bir habere konu olmuştu. Yürek bağı vardı tüm hemşehrileri ile Sayın Saffet Kaya’nın arasında. Gururlandık, insanlık ve Ardahan’ımız adına sevindik, umut dolduk.
23 yıl önce daha çocukken bize büyük bir insanlık dersi veren, bize “Çocuklar geleceğimizdir” diyen Ata’mızın öğretisini bizzat yaşatan Sayın Saffet Kaya, siyasette ve insanlıkta hep idolüm olmuştur. İnsanlık değerlerini herşeyin önünde tutan Sayın Vekilimiz, Memleketimiz Ardahan’da da herkes tarafından sevilip sayılmaktadır. Bu sevgiyi merak eden herkes Ankara’da ofisine gittiğinde, asla ayrım gözetmeksizin, sadece Milletvekili seçildiği Ardahanlı hemşehrilerini değil, Türkiye’nin dört bir yanından derdine çare arayan binlerce vatandaşı dinlediğini ve bizzat ilgilendiğini, dertleri ile dertlenip, çözüm aradığını görebilirler.
Şimdi yıllar geçti. Sayın Vekilimiz Saffet Kaya siyasette hiç eskimeden ve her zaman yüksek insani vasıflarını ön planda tutarak devam etti, yükseldi. Çok değer verdiği dünün çocukları büyüdü, Vatanına hayırlı birer evlat oldu  ve şimdi Sayın Vekilimiz Saffet Kaya’ya sevgi ve saygılarını sunmaktalar...