Cocuk iken dağın zirvesine tırmanıp parmaklarımla Gökyüzüne dokunmak istiyordum, ama çok korkuyordum.Öyle zannediyor dum ki, Göklerin kalbi yaralanar , bulutlar durmadan ağlar, Yer yüzünü seller sular alar.Büyüdükce anladım ki, dağ başına tırma nıp da Gökyüzünün hafif kalbine dokunmak mümkünsüz .İnsan kalbi yaralanarsa , bir ömür izi kaldığını ,sızladığını ,ağlamaktan göz yaşının bile kuruduğunu öğrendim.Kader konuşarken insa nın susmaktan başka çaresi olmadığını öğrendim.Sonra acılar dan , haksızlıktan , ihanetden düşdügümde ayakta kalmayı öğrendim..Uzun yıllar yalnızlığıma sarılıp yalnız uyumayı, yalnız yaşamayı öğrendim..Hiç bir insan öylesine girmiyor hayatımıa. Gencligimizde yaptığımız hatanın cezasını çektigimizde :Şimdiki aklım olsaydı, şunu yapmazdım- söyledigimizde hayatın bir sınav olduğunu öğrendim..Hatta sevgisiz hayatın ve böyle devam etmenin anlamı olmadığını öğrendim..Oğrendim ki, her yarayı saran zaman degil, sevgidir..Kimsenin konuşmadığı bir dil gibi olduğumu ve o dilin tercümanı tekce Sen olduğunu öğrendim.
Kimsesizligimde kaybolmuşdum .Sen çıktın karşıma.Doğrusunu söylesem , seni sevmek aklımın ucundan bile geçmiyordu.Beni kazanmak için kendini sevdir mek için çok uğraştın.Beni kınama –dedim.Yaşadıklarımdan dolayı kimseye güvenim kalmamıştı. Zamana bırakalım –dedin.Anlaştık.Ve günlerim seni düşünmekle geçiyordu..Söylediklerini aklımın süzgecinden geçiyordum. Mesaj larınla niyetinin ciddi olduğunu, kızınla beraber seni hayata bağla yan ikinci varlığın olmağımı istiyordun.Ama yine bekledigin adımı atamıyordum.Sana karşılık vermeye cesaret edemiyordum. Gün ler böylece geçiyordu...Sen de pek şanssız degilmişsin..Nasıl yaptın bilmiyorum..Buldun kilitlenmiş kalbimin anattarını..Rabbim seni bana sevdirdi..Hem de nasıl..
Yüregimde sevgimizin giblesini yaptım.Her gün 5 rüket namaz kıldığımda , Rabbimin karşısında alnımı secdeye koydukca sev gimizin giblesinin de secde ettigini öğrendim...Seni senle yaşa mağın ne kadar güzel olduğunu öğrendim..Bir erkeyin sevdigi kadını mutlu etmekte ne kadar başarlı olduğunu öğrendim..Beni ben yapanın sen olduğunu öğrendim.Karalmış hayatımın sen den başka penceresi olmadığını öğrendim..İyi ki ,varsın gözle rimde.Mutlu olmayı, gülmeyi öğrendi gözlerim. Bir kadının sevdigi erkeyin yanında kız cocuğu gibi mutlu olduğunu ögrendim...
Ve seni sevince,zaif noktalarımdan güclü taraflarımın doğduğunu ögrendim...
İçten sevmeyin,güzel sevmeyin,sevdigi kadınla sayğıyla,kültürlü, centilimen davranmağın sana nasıl yakıştığını ögrendim..Yıllardı göz yaşlarımı kendi ellerimle siliyordum .İlk kez yanağımdan dam la damla süzülen göz yaşlarım senin parmaklarında huzur buldu.
.Sonra sıcak sevgi yağmurları gibi yüregime yağdı.
Hasretin gerçek sevgi önünde nasıl diz çöktügünü küvvetli kolla rın arasında kalbinin atışını duyduğumda öğrendim.Seni sevme yi sevdigimi öğrendim.
Hiç bir eytimin , egitimin Senden vaz geçmeyi öğretemeyecegini öğrendim.
Öğrendim ki, ömrüm, onurum, gururum, varlığım sensin, yalnızca SEN...Kelime kelime , satır satır, sahifa sahifa ömür kitabımın en güzel hikayesinin senle yazıldığını ögrendim..